Sahte Efendi: Asla müzakereye girmez. İtaatkarın sınırlarını sormaz, ilgilenmez. Egoist ve kabadır. Güvenli kelimenin ne olduğunu bilmez, bilse de saygı göstermez. Tek arzusu domine etmek bahanesiyle sekstir. İtaatkarı geliştirmek ve eğitmek öncelikleri arasında değildir.
Gerçek Efendi: Her zaman diyalog halindedir, her konuyu itaatkar ile konuşur. Limitlere saygı duyar ve güvenli kelimeyi duyar duymaz hangi durumda olursa olsun durmasını bilir. Eğer limitleri esnetmenin itaatkarına iyi geleceğini düşünüyorsa, bunu o esnada itaatkara bilgi vererek, hafiften ağıra doğru artırarak yapar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder